Column Burgemeester Martijn Breukelman: Jubilea
U heeft het misschien wel in de media voorbij zien komen; de huwelijksjubilea van Piet en Jannie, Albert en Alie of Henk en Jo. De maand mei is duidelijk begonnen.
Van oudsher al een populaire maand om elkaar het ja-woord te geven. Dat was 60, 65 of soms zelfs 70 jaar geleden niet anders. Echtparen die zolang met elkaar getrouwd zijn breng ik graag een bezoek. Bij een deel van deze echtparen is ook pers aanwezig, maar zeker niet altijd.
Deze bezoeken zijn meer dan een leuke kennismaking met een kopje kopje en een gebakje. Al wil ik dat gebakje bij meerdere echtparen op één dag nog wel eens
afslaan. Tijdens de bezoeken ontstaan er vaak leuke gesprekken. Gesprekken die weerspiegelen wat er in de samenleving gebeurt. Het zijn voor mij belangrijke ingangen in het sociale leven in onze dorpen en in Hoogeveen.
Veel echtparen vertellen open en vrijuit over de gebeurtenissen in hun leven. Terwijl dat voor mijn gevoel misschien niet meteen past bij een echte Drent. Over een echte Drent gesproken; ik moet tijdens die gesprekken wel eens denken aan een liedje dat Daniel Lohues maakte. Dat liedje heeft als titel: ‘Elk mens die hef zich
’n kruus te dragen’. Zo is het natuurlijk ook met al die verschillende levensverhalen. Je hoort daarin veel over de mooie kanten van het leven. Verhalen over huwelijken, geboortes, het opgroeien van kinderen, kleinkinderen of soms achterkleinkinderen, mooie ervaringen met vrienden of familie, verre reizen of mooie plekken dichter bij huis.
De keerzijde van het leven is er nadrukkelijk ook. Met verhalen over pijn, moeite, verlies of eenzaamheid. Wie een hoge leeftijd bereikt maakt in dat opzicht ook veel mee. Al is het levensverhaal van de één echt het andere niet. Het doet denken aan het refrein van het zojuist genoemde liedje. Dat gaat gevolgd op de titel als volgt:’ Opzich bennen die kruuzen precies eben groot. ’t Verschil is; de iene hef der iene van piepschoem. En de ander die hef ’m van lood.’ Tre ender kan het volgens mij niet worden omschreven. Toch mooi dat Nedersaksisch
