Blauwe knienen
Hold jullie ok zo van spellegies doen? De Baos en ikke weh man jong. En nee! Ik hebbe het dizze keer niet aover voetballen.
Een paar keer in het jaor speule wij het Dartig Seconden Spel samen mit oonze vrienden Benne en Lammegie en Appie en Etty.
Veur wie dat niet kent. Muj iens doen. Het kan oe wel oen vriendschap kosten, mar dat kan het oe soms weerd weden. Bi’j daor misschien ok weer mooi of.
Ofgeleupen zaoterdag was ’t weer zover. Op oonze fietsen trotseerden de Baos en ikke storm en regen umme bij ‘t huus van femilie Bijmus te komen. Veur een paar borrelties hebben wij hiel wat aover, dat he’j wel in de gaten dèenk.
Onderweg zee de Baos dat hij het liefste naost mij wol zitten: ‘Dan kan’k oe mooi iens in oen knienen kniepen, mien doefie’ slijmde hij. Ik dèenke dat hij dat allent mar wol zodat hij de boel een beetie kön saboteren.
Nao een paar koppies koffie kwakte Lammegie het spel op taofel. En zoas wij gewoon bint, speulden de jongens tegen de maagies. Wij hadden der gloepense zin an. De maagies dan hè! Ze zegt wel ies dat in het verleden behaalde resultaten gien garaanties biedt veur de toekomst, mar wij wussen inmiddels wel bèter. Een beetie jammer is ’t trouwes wel dat de Baos totaaaaaaal niet tegen zien verlies kan en dan allemachtig vals giet speulen. ‘Vals speulen is ok speulen heur’ viendt hij. Waornao hij de zaandloper nog een keer aansumme zet.
Nou, wij hadden ‘t er dit keer knap stoer mit za’k oe vertellen, want wij kregen ‘t iene na ‘t aandere moeilijke woord umme te umschrieven. De Baos keek mij d’hiele tied plaogend an en kneep mij ongenaodig hard in mien rechterknie. Ik wördde der niet goed van jong! Hij zag zien kaans op winnen beheurlijk stijgen, zo dochtte mij. Mar dat dat nou ten koste van mien knie mus gaon.
Patricia Paay kwam ok nog evenpies langes op een kaortie. Ooh, ooh. Wat wördde zij deur oons in de zeik eneumen. Pissende Griete was ter jaloers op.
Toen haw ‘t er toch aover kregen … Appie had van de weke elezen op Facebook dat ochtendurine hiel goed warkt tegen kalknagels. Nou had hij oonze aandacht, dat begriep ie zekers wel. Volgens Appie verdwient zuks namelijk as snei veur de zunne volgens ‘t bericht. En ja. Het stund op Facebook. Dus het mus wel waor weden jah!
De Baos zag ter gelieks een lucratief handeltie in. ‘Hé Appie, daor is vaste markt veur jong. Daor muj wat mit doen.’ Ik ware hielemaolt veraldereerd en zag het plaatie al veur mij. Etty en Appie samen in de does an ‘t hannessen mit een trechter en een plaspottie.
Nou mèensen. Zoaj wel in de gaten hebt, gung het weer hielemaolt nargens aover, mar had dit aoventie wel een beheurlijke heftige uutwarking op mij. Want an ’t ende van de aovend ha’k piene in de kaken van het bèulen, boekzeerte van het lachen en piene in mien kop (waordeur dat kwaamp, daor kan’k evenpies niet opkomen) En. Oh ja! En niet te vergeten. Blauwe knienen.
Op de terogweg regende het knoerhard en zwiemelnden wij mit zien tweibeîen via de Stephensonstraote, Industrieweg en Voltastraote op huus an. Zo nat as dweilen stapten wij van oonze fietsen of.
Toen ak mien neie spiekerbroek uuttrök, zag ik tot mien grote schrik dat mien knienen allebeide zo blauw as de lolsmurf waren.
‘Hé Baos’ zee ik dan ok getargd. ‘Muj iens zien waj edaone hebt.’
Vanonder zien musse keek hij mij mit een schuun oge an. ‘Vrouw Biel, ik weet niet oj ’t deur hebt. Mar ik heb oe allent in oen rechterknie eknepen. Oen broek gef of …!’
Fijne feestdagen allemaolt en altied blieven lachen. Want dan kriej de rimpels op de juuste plekke.
Nou moi hè!
Yvonne Bijl-Hooijer
In de allerneiste bundel van ‘De Baos & Ikke’ stiet (net as ’t eerste boek) bomvol rare fratsen die allemaolt waorgebeurd bint. Soms een beetie anedikt, mar toch … waorgebeurd!
Boek is vanof nou te koop veur € 17,50 bij mij, Gerans Hoogeveen en Monre Woondecoratie Holl-veld en via Yvonne Bijl.nl. De Baos & Ikke II, 231 bladzijden humor in en umme ’t Hogeveine!
