AsfaltWEG, IVN protesteert tegen aanleg asfaltpad in Kinholtsbos

Hoogeveen – In het Kinholtsbos in Hoogeveen, het stukje bos tussen het Hoge Holt en de Oude Kene in, is zonder aankondiging een pad aangelegd van asfaltgranulaat. En niemand schijnt te weten waarom, zelfs verschillende fracties binnen de Hoogeveense politiek zijn stomverbaasd. Enkelen daarvan gaan vandaag in gesprek met wethouder Niek Wind. IVN Hoogeveen gaat voor een directere aanpak, namelijk een protest met spandoeken in het oude bos.

Het Kinholtsbos bestaat al sinds 1511, toen de naam voor het eerst als Kinholt werd benoemd. Het strekte zich uit van Echten tot aan de plek waar nu de Hoofdstraat van Hoogeveen ligt. We mogen gerust aannemen dat het bos zelf al vele eeuwen ouder is. De bomen werden echter regelmatig gekapt en voor allerlei doeleinden gebruikt. Daarom zul je in het bos geen bomen aantreffen die ouder zijn dan 200 jaar. Toch kunnen hier bomen groeien met eeuwenoude genetische afstamming.

Al sinds 07:45 uur verzamelde IVN zich met spandoeken bij het fietspad aan de Kinholtsweg. Na een groepsfoto bij een bult met asfaltgranulaat dat verloren aan de Kinholtsweg ligt, vervolgde de groep zich naar het pad in het Kinholtsbos achter het AZC. Daar ligt een pad van 1,5 meter breed aan asfaltgranulaat: een los pad van asfalt-afval dat met een klein beetje regen uit elkaar sijpelt en zo de sloten in rolt, met alle gevolgen van dien. Want, zo zijn de zorgen: Zitten er nog gifstoffen in dat granulaat en is dat dan ook getest? In het gebied leven namelijk Ringslangen, er komen Orchideeën voor in het gebied en er is enkele jaren geleden nog onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van modderkruipers.

Het doel was om, in afwachting van de verdere stappen, de huidige werkzaamheden te stoppen. Dat doel was met de vooraankondiging al bereikt, want de machines waren in alle vroegte al weggehaald. Dus is de groep na een fotomoment bij het pad, terug gelopen en naar het oude gedeelte van het Kinholtsbos gelopen. Daar waar een smal bospad liep, met velden van Speenkruid en Lelietje der Dalen. Maar nu loopt er ook daar een pad van asfaltgranulaat waar een kleine auto over heen zou kunnen rijden. De oude bosgrond is afgegraven en zonder pardon op bulten langs het pad ‘gesmeten’ zou je het wel kunnen noemen. Volledige velden met bijzondere planten die daardoor geen kans meer hebben om nog verder te groeien. Op plekken waar het pad een sloot kruist, zie je dat het granulaat al naar beneden rolt het water in. Wat voor gevolgen gaat dat hebben voor het wildleven?

En voor de mensen die denken dat het een rolstoelvriendelijke oplossing is, helaas.. De mollen komen er gewoon doorheen en wanneer het regent, verzakt de boel en komen er gaten in, net zoals bij een normaal onverhard bospad.

Wordt vervolgd..