Wie lust het niet? De tompouce. Het typisch Nederlands gebakje met een laag romige vanillebanketbakkersroom én slagroom en bedekt met een laagje glazuur. Tot voor kort werden de rechthoekige gebakjes bij Bakker Plaizier in Hoogeveen met de hand gesneden. Tijdrovend en intensief, vond het bakkersteam van Plaizier. Dat moest anders en daarom werd contact gezocht met de techniekopleiding van het Alfa-college om de handeling te automatiseren. Met succes!
Het team Engineering nam de uitdaging letterlijk en figuurlijk met beide handen aan. Onder leiding van docent Bart Jonkers gingen de studenten technicus engineering ermee aan de slag door een pneumatieksysteem aan de bestaande machine te koppelen.
Hessel ter Borg (23) is een van de techniekstudenten en kijkt met tevredenheid terug op het project. ‘Eigenlijk is de machine niet geautomatiseerd, maar gemechaniseerd’, geeft hij aan. ‘We hebben het idee verder uitgedacht, daarna in 3D getekend en gingen vervolgens de werkplaats in om het te gaan ontwikkelen. Nadat de heren Plaizier de machine een paar keer hebben getest, is de machine beter afgesteld en toen werd het goedgekeurd.’
Dat wordt volmondig bevestigd door Bas Plaizier. ‘Het is goed gelukt! We zijn er heel blij mee! Waar het team van Plaizier de tompoucen tot voor kort handmatig sneed, gebeurde het te vaak dat er meerdere exemplaren braken. Met het nieuwe mechanisme gebeurt dat niet meer. ‘Doordat er nu een constante druk is, worden de tompoucen in één vloeiende lijn gesneden. Echt top!’
Productie omhoog
In het praktijklokaal van de bakkersopleiding wordt de machine onder toeziend oog van alle betrokkenen én verslaggever Aaldert Oosterhuis van RTV Drenthe gedemonstreerd. Vakdocent Wout van der Vegt staat te popelen tot de strepen of korstplakken, zoals dat in bakkerstermen heet, door de machine kunnen. ‘De bakkersstudenten hebben de tompoucen op originele ambachtelijke wijze gemaakt, met abrikozenmousse en créme ertussen. En uiteraard gaat er oranje glazuur bovenop!’, vertelt Wout. ‘Uit een streep halen we een stuk of tien tompoucen, ongeveer vier centimeter breed, de standaardmaat.’
Bas Plaizier staat aan de knoppen: ‘Het is heel simpel! Je legt de streep in de machine, dan het ene knopje naar links en het andere naar voren!’ De eerste poging gaat niet zoals verwacht, want tot grote hilariteit van de studenten blijkt dat de stekker niet in het stopcontact zit. Bij de tweede poging schuiven er binnen een seconde keurig gelijkmatig gesneden tompoucen door de machine. Er klinkt applaus in het bakkerslokaal. De bakkersstudenten verzorgen de finishing touch door de tompoucen te voorzien van een toefje slagroom en prikkers met oranje vlaggetjes en de kleuren van de Nederlandse vlag.
‘Het snijden van tompoucen voor Koningsdag én het EK voetbal zal vanaf nu een stuk sneller en gemakkelijker gaan!’, lacht docent Bart. ‘De productie wordt nu een stuk hoger dan toen we het nog handmatig deden’, voegt Bas daaraantoe. ‘We kunnen nu 1000 stuks in twee uur maken’. Terwijl de tompoucen voor iedereen worden ingepakt om mee te nemen naar huis, rondt verslaggever Aaldert zijn opname af: ‘Het is nog even wachten hoe ver het Oranje voetbalteam komt, maar aan oranje tompoucen in Hoogeveen dankzij deze machine geen gebrek!’
