Biljartvereniging ’t Anker kroont haar sterkste spelers

Hollandscheveld – Voor het achttiende jaar op rij heeft in dorpscentrum ’t Anker de huldiging plaatsgevonden van de kampioenen van de biljartvereniging. In twee afzonderlijke competities, gespeeld op de woensdagavond en de donderdagmiddag, was het de combinatie van spanning en gezellig samenzijn die voor een succesvol seizoen zorgden. 

Om met die woensdagmiddag te beginnen; daar trapte good old Bennie Wering af tegen Henk Berkenbosch in de eerste partij van het jaar. In slechts vijftien beurten was het Berkenbosch die de eerste twaalfpunter kon bijschrijven, gevolgd door een gelijkspel tussen Hans en Henk de Vries. Eind september was zo de stand dat Elzo de Vries en Gert Metselaar de koppositie deelden. Maar in een competitie waar de verschillen klein zijn, kon er nog veel gebeuren. Toch?

En zo gebeurde, al was de spanning meer naast het podium te vinden dan erop. Immers, genoemde De Vries stond zijn koppositie niet meer af, en in zijn kielzog kwam en bleef Arend Koster. De ene keer de verschillen wat groter als de andere keer. Echter, naarmate de competitie richting de climax sloop, moest Koster toch terrein toegeven, een podiumplek vaarwel zeggen om uiteindelijk als zesde te eindigen. Onderin was het de poging om niet als laatste te eindigen. Roelof Corba, ook al zo’n speler van de eerste uren, Freek Metselaar en Henk de Vries deden verwoede pogingen, maar uiteindelijk wisten Corba en Metselaar nipt boven De Vries te eindigen. Andere bekende namen als Stefan Dekker, Gezinus van Eck en Gerrit Benjamins behaalden een mooie plaats in de middenmoot. Achter De Vries was het die andere ervaren rot Bert Kip die zich knap wist op te werken in de laatste tien partijen om als tweede te eindigen. Henk Schonewille ging ten slotte met het brons naar huis. 

Voor de donderdagmiddag gold dat het praktisch elke week een verrassing was hoe de ranglijst eruit zou zien, aan het einde van de dag. Alle drie mannen die aan het einde van de rit de prijzen verdeelden, moesten met regelmaat zien dat de concurrentie in hun nek hijgde en de podiumplekken leken over te nemen. Zo had Nico Blokzijl na een derde van de competitie de koppositie in handen, maar door een minder totaalaantal gespeelde partijen bleek die haalbare medaille niet binnen handbereik. Ook kwam Bert Kip halverwege sterk opzetten, maar dat niet bolwerken en eindigde uiteindelijk halverwege het veld. Harm van der Weide had het van het begin af aan al lastig, en besloot de competitie met de rode lantaarn. Gezinus van Eck draaide hier wat sterker dan op de woensdagmiddag, en werd op drie punten achterstand vierde. Jan Kroezen had gedurende het seizoen een of meerdere partijen minder gespeeld dan de rest, en bleek zo een dark horse die uiteindelijk de tweede plek leek te pakken. Dit deed hij in een gelijk puntenaantal als Jan Zomer, maar die scoorde op alle vlakken beter waardoor Kroezen toch uiteindelijk 3e werd. Meer caramboles, minder beurten, een langere serie caramboles zorgde dat Zomer zilver pakte. 

De constant spelende Henk Berkenbosch, ook actief op de woensdagmiddag, was veelvuldig in de bovenste regionen te vinden en besloot dan ook als kampioen de competitie. De meeste caramboles werden door Henk de Vries gemaakt met 2684 stuks. Ook de meeste punten kon hij op zijn naam schrijven met 356, wat een gemiddelde van 8.48 betekende. 

V.L.N.R.  Elzo de Vries<>Jan Kroezen<>Bert KIp<>Jan Zomer<>Henk Schonewille<>Henk Berkenbosch.Foto: Marina Fieten