Kantlijn: Achmea en de zorgverleners

Het lijkt bijna een episode uit de serie rond Asterix en Obelix, de dappere strijders uit het kleine dorpje die moedig strijden tegen de almachtige Romeinen, die heel Gallië in hun greep hebben. De dappere strijders bieden hevige tegenstand dankzij Panoramix, de druïde die een krachtige toverdrank kan bereiden. Het zou mooi zijn als die zijn brouwerskunst eens in het zorglandschap in Nederland zou vertonen.

Door Democranarch

Daar vindt momenteel een gevecht plaats tussen de Achmeaten, herkenbaar aan het zilveren kruis op hun schild, en de Esculapen, huisartsen die steeds meer taken toebedeeld krijgen in hun medische praktijken. De Achmeaten willen een vredesovereenkomst voor een jaar sluiten met de Esculapen, maar de voorwaarden van die overeenkomst staat de Esculapen totaal niet aan. Zij weigeren dan ook de overeenkomst te accepteren en te ondertekenen.

Als het niet de bittere werkelijkheid in ons land was zou ik er met plezier een hilarisch verhaal van maken, waarbij de Achmeaten in de pan worden gehakt en de Esculapen zich likkebaardend te goed doen aan het afsluitende diner . “Rare jongens die Achmeaten” zou de slotzin dan worden.
Maar de werkelijkheid is dat honderden huisartsen in met name de regio Haarlem weigeren om de door het almachtige Zilveren Kruis “voorgestelde” contractenvoorwaarden te accepteren, omdat die haaks zouden staan op afspraken die de artsen deze zomer hebben gemaakt met de zorgverzekeraars en de politiek. Daar komt nog bij dat de NMA, de Nederlandse mededingingsautoriteit, de huisartsen verbiedt om als één front met de verzekeraars te onderhandelen.
Waar werkgevers en werknemers hun krachten bundelen in organisaties die namens hen de CAO onderhandelingen voeren, worden huisartsen gedwongen om individueel een contract met de zorgverzekeraars te sluiten. Dat is een David en Goliath verhouding, maar dan in de absoluut overtreffende trap.
Achmea heeft eerder al eens laten weten waarom zij zo doen. Zij willen winsten kunnen uitkeren aan investeerders. Toen de politiek daar een (tijdelijk?) stokje voor stak liet Achmea weten dat ze nooit aan de zorgverzekeringen waren begonnen, als ze dit van tevoren hadden geweten. De patiënt daarmee tot melkkoe degraderend, onderwijl in dure reclames het zorgevangelie verspreidend. Daarin verkondigend hoe goed die melkkoe het zal hebben als die zich maar aansluit bij VGZ, CZ, Menzis of Achmea.

Kartelvorming is verboden en juridisch zal het allemaal ook wel kloppen, dus is het riskant om deze vier verzekeringsreuzen als een kartel aan te merken, maar het is een feit, dat in elke regio een van de vier leidend is bij de onderhandelingen. In Hoogeveen is dat Zilveren Kruis in Stadskanaal Menzis en in Emmen heeft Univé (VGZ) die rol. De overige reuzen volgen de leider en zo staan de zorgverleners individueel tegenover een reusachtige overmacht. Komt een zorgverlener er met die leidende onderhandelaar niet uit, dan is er een reusachtig probleem.

Dit perverse spel is voor mij een aantal jaren geleden reden geweest om over te stappen naar DSW, de zorgverzekeraar, die maar één product in de aanbieding heeft in plaats van honderden. En ook nog eens niet doet aan het ondermijnen van de solidariteitsgedachte, door geen jongeren- of groepskortingen toe te passen.
Een verzekeraar, die echt niet de filantroop uit loopt te hangen, maar moreel een veel hoogstaander doel nastreeft.
Ik zou zeggen, denk er eens goed over na, de komende weken.