Alles is nieuw, ook voor Bavo
Het was 26 april 2018, de Burgemeester zette zijn meest sonore stem op en zei: ‘Het is half acht’. Een korte tik op de bestuurstafel. ‘De Raadsvergadering is geopend’.
Bavo had zich voorgenomen om tijdens die eerste vergadering van de nieuwe Raad kennis te maken met de nieuwe fractievoorzitters in de raad. En na het terugtreden van de liberaal Mark Strolenberg, waren dat er dus drie: Debbie de Bruin, VVD, Catharina van Hien, Groen Links en Brand van Rijn, SGP. Op de agenda stond de Jaarrekening, normaal gesproken een bestuurlijk hoogtepunt. Direct al een verrassing. Debbie de Bruijn van de VVD liet het afweten. De VVD schoof, zonder enige uitleg, nummer vier op de lijst achter de microfoon. Teleurstellend maar ook zeer ongebruikelijk. Maar goed Roelof Bisschop, is ook splinternieuw. Gaan we gewoon naar hem luisteren. Hij deed het goed. Praat als Mark Rutte, voor de vuist weg, een echte liberaal.
Ter voorbereiding, zo vertelde hij, had hij ambtelijk informatie opgevraagd over het hoge ziekteverzuim binnen de ambtelijke organisatie. Hierover stond niets in de Jaarrekening. Waarom hij die informatie toch opvroeg werd niet echt duidelijk. Maar Roelof vertelde wel te weten dat de werkdruk voor de ambtenaren te hoog was. Er stond volgens Roelof druk op de ambtenaren. Raak. De Burgemeester was “not amused”. Deze informatie was bij hem niet aanwezig en hij vroeg zich af of Bisschop wel over die informatie beschikte, laat u de cijfers maar eens zien, vroeg de Burgemeester geïrriteerd. Eigenlijk lag in die vraag wantrouwen verborgen. Sprak Roelof Bisschop de waarheid?
Kortom, een fraaie start. Bavo dacht, dat gaat nog wat worden vanavond. Nu aan het woord, Catharina van Hien, de nieuwe fractievoorzitter van Groen Links. Het doen vergeten van Gerard Fidom, de man met communicatierondjes van 30 seconden, zou niet meevallen. Nou, het viel niet mee. Het viel tegen. Catharina maakt een valse start met haar gestamel over het feit dat zij daar nu voor ons zat, en niet Gerard. Het waren haast excuses, excuses waar niemand in geïnteresseerd was. De rest van haar spreekbeurt ging eigenlijk over niets. Bavo hoorde zelfs in het verre Elim iemand kreunend meeluisteren, kreunend met een “zachte G”.
Tot slot. Daar was hij dan. De knuffelbeer. SGP fractievoorzitter Brand van Rijn, werd na 80 jaar wachten, voor de leeuwen geworpen. Bavo kneep de ogen dicht. Hij zag een wat gezette buik met een strak wit overhemd waarvan de knoopjes ter plaatse van de buik waren opengesprongen. Hij zag een Ierse baard, links een sigaar, rechts een glas rode wijn en een doorleefde stem. Heerlijk, zo’n onsamenhangend verhaal over teveel geld, te weinig geld en tja, ‘daar moeten we toch eens over praten’. Een verademing, heerlijk simpel. Dat alles tijdens een eerste raadsvergadering die eigenlijk, inhoudelijk gezien, ook wel schriftelijk afgedaan had kunnen worden.
