AOVERLOPERS
Gewoon en prachtige oude foto of ansichtkaart bekijken. Ogen dichtdoen en door de wimpers heen kijken naar het hier en nu. Werkelijkheden lopen in elkaar over. Dat gebeurde vrijwel letterlijk, toen het Griendtsveenkanaal in gebruik werd genomen. Er was een oude werkelijkheid, waarin vervoer over water van levensbelang was. De Schutstraat maakte daar deel van uit. Vanaf pakweg 1632 kon de eerste turf erdoor richting turfmarkt. Die eerste was niet in Zwartsluis, maar bij Doosje, even ten zuiden van Meppel. Dan wordt in de 19e eeuw het netwerk van de rails al verder uitgerold over Nederland. Met de komst van het spoor naar Hoogeveen kwam meteen het vervoer over water in gevaar. De trekschuiten naar Meppel wilden er de brui al aan geven, want dat kwam nooit weer goed. Het Griendtsveenkanaal werd gegraven om de spoorwegen in verbinding te stellen met de waterwegen. Zo verdween ook dit kanaal weer. En de brug. Het kanaal wilde een brug zijn, en had een brug nodig. Oud en nieuw kwamen bji het station bij elkaar, toen er ook nog een turfstrooiselfabriek werd gebouwd, door de Griendtsveenmaatschappij. Vandaar: Griendtsveenkanaal. De trein heeft zowel wat betreft het vrachtvervoer als wat betreft het personenvervoer het kanaal en zijn functie nooit kunnen overnemen. Het was de demping, die een einde maakte aan het kanaal, en het vervoer over de weg, die het vrachtvervoer overnam. Met een plaats voor de spoorwegen ernaast. Als we Hoogeveen zien als een mens, lijkt die gewoon op u en mij. Wij deden ‘vroeger’ vast ook andere dingen als ‘nu’, en er was een brug waardoor we de overgang maakten. De oude wegen zijn we vast nog niet vergeten. En we bedachten vast een heleboel ernaast. Grote vraag is altijd weer of het een eindstadium is, zowel onze positie nu als die van de situatie op de foto. Hoogeveen is in verandering. Wij ook. En hoe hou je overzicht?
Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Fotobewerking : Andy Benjamins Tekst: Albert Metselaar
