Kampioenen Biljartvereniging ’t Anker in Hollandscheveld gehuldigd

Het was in de donderdagcompetitie echter Wim Ensing die met een raketstart vertrok en snel een gat sloeg, gevolgd door Harm van der Weide en Jan Zomer. Dat één zwaluw ook in Hollandscheveld nog geen zomers veroorzaakt, bleek al snel. De reeds genoemde Wering stelde snel orde op zaken, waardoor na een kwart van het seizoen hij met een gaatje van 15 punten op Ensing en Roelof Corba de ranglijst aanvoerde. Henk de Vries en Dirk Haveman sloten de rij vooralsnog, maar leken vastbesloten om diverse plaatsen te willen stijgen. Ensing zakte gedurende het seizoen enkele plaatsjes, waar Wering stabiel bovenaan bleef, met een te overbruggen gat naar Corba, Gezinus van Eck en Bert Kip. Wering leek met de finish in zicht, en een aantal wedstrijden minder gespeeld, het misschien nog moeilijk te krijgen om dit drietal achter zich te houden, maar met behoud van zijn stabiele, puntenpakkende spel in het laatste kwart eindigde hij uiteindelijk bovenaan, met een ruime voorsprong op Kip en Van Eck. Onderaan bleken de plannen van De Vries en Haveman enkel voornemens, want zij eindigden respectievelijk als een-na-laatste en laatste.

In de donderdagcompetitie een aantal bekende namen, want bijvoorbeeld Nico Blokzijl, Roelof Corba, Henk de Vries en Bert Kip spelen in beide competities. Zo ook Gezinus van Eck, die, zoals hierboven beschreven, hoge ogen gooide maar op de donderdag toch lastiger tijden kende. Uiteindelijk was een elfde plaats zijn deel. Hier was het na acht speelrondes Elzo de Vries die de dienst uitmaakte, op korte afstand gevolgd door Gert Metselaar, Jan Zomer, Blokzijl en Corba. Bij het begin van het nieuwe jaar leken de kaarten onder de koploper opnieuw te worden geschud. De koploper was niet verrassend, dat was en bleef De Vries. Jan Kroezen kwam echter opzetten, zo ook Bennie Wering, die kenden we nog als eindoverwinnaar van de woensdagcompetitie, en Stefan Dekker. Met soms ellenlange series caramboles, en uiterst fraai gescoorde punten, was het een aantrekkelijke en spannende strijd. De Vries bleek uiteindelijk ruimschoots te sterk om bedreigd te kunnen worden, maar de strijd om de overige podiumplaatsen kende diverse, van week tot week wisselende kanshebbers. Kroezen en Corba konden het uiteindelijk niet bolwerken, en grepen naast een ereplaats. Dat lukte wel Stefan Dekker, met een tweede plaats, en een treetje lager eindigde Bennie Wering.

Met een tevreden blik werd er teruggekeken op wederom een gezellig, aantrekkelijk spannend seizoen. De winnaars werden in stijl gehuldigd, om na de zomer een gooi te doen naar prolongatie van hun titel in het dorpscentrum van Hollandscheveld. Foto: Marina Fieten