Opinie Zorg is geen product
Zoals de heer Jaap Spaans al aangeeft op 14 december op Regionieuw Hoogeveen jongstleden staat de houdbaarheid van de zorg volgens het WRR (Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid) steeds meer onder druk door vergrijzing, de opkomst van nieuwe zorgtechnologie en de toename van het aantal chronisch zieken. De WRR komt tot de conclusie dat we – om de groei van de zorg te begrenzen – beter moeten gaan kiezen waar onze prioriteiten in de zorg liggen. Het lijkt me inderdaad verstandig het geld voor de zorg aan de patiënten te besteden en niet aan commerciële bedrijven, zoals zorgverzekeringen. Andere oorzaken die de kosten in de gezondheidszorg doen toenemen staan niet in het rapport Alles moest goedkoper en efficiënter door de markt, echter uit cijfers blijkt dat onze zorgkosten zijn geëxplodeerd sinds de invoering van het de Zorgverzekeringswet in 2005.
In dat jaar waarschuwde de SP voor de grote chaos in de zorg: ze blijken gelijk te hebben.
Zie ondermeer de treurige gang van zaken in Ziekenhuis Bethesda in Hoogeveen. Hoewel zorgverzekeringen voordoen de kosten zo laag mogelijk te willen houden, bulken ze van het geld en houden zich behalve met zorg vooral bezig met andere zaken zoals vastgoed. Ook zoeken zorgverzekeringen naar manieren om medicijnen voor ‘dure gasten’ te omzeilen. Mensen met een aandoening, of die een risico vormen vanwege leeftijd, beroep of erfelijke risico’s krijgen niet altijd een polis (die ze willen). Als dit zo doorgaat zal net als in
Amerika mensen die te weinig verdienen en geen vaste baan hebben de zorg worden ontzegt.
Dan heb ik het nog niet over de farmaceutische industrie die zich rijk rekent aan medicijnen. Zorgverzekeraars zijn gerelateerd aan dit soort commerciële bedrijven en hebben miljarden op de plank en keren miljoenen uit aan hun aandeelhouders en bestuurders. Een wirwar van met aandelen verbonden bedrijven in de zorgbusiness. Dit gaat alles over de rug van verzekerden.
Dergelijke ontwikkelingen zien we ook in andere voormalige voorzieningen, zoals pensioenfondsen, die zeer veel verdienen aan beleggingen en emmeren over dekkingsgraden. De bureaucratie kost ook handen vol geld en wordt versterkt door zaken als risicovereffening, acceptatieplicht, zorgtoeslagen, continue reorganisaties en schaalvergrotingen. Er zijn dus andere middelen dan de huidige, zoals premieverhogingen en hoger eigen risico, om de zorg betaalbaar te houden en van een goede kwaliteit te voorzien. Dat impliceert inderdaad dat de overheid de regie moet opnemen. Ik verwijs o.m. naar het in 2016 gelanceerde idee van een Nationaal Zorgfonds, die een eind moet maken aan de prijsopdrijvende commercialisering.
Door het afschaffen van het eigen risico komt er een einde aan de boete op ziek zijn en het mijden van zorg. Ook zijn er geen zorgverzekeraars die risicoselectie kunnen toepassen. Het Nationaal Zorgfonds verbetert de kwaliteit, bijvoorbeeld door het afschaffen van selectieve contracttering. Hierdoor krijgen de patiënten en zorgverleners het weer voor het zeggen. Preventieve zorg en betere beloning en arbeidsvoorwaarden voor zorgpersoneel helpt ook. Het probleem is niet dat er geen geld genoeg is, probleem is waar het geld terechtkomt.
Ronald Wilfred Jansen, Hoogeveen
