Opinie Trosbosbes
Ook in het Dwingelderveld is de neiging erg groot om constant in de natuur in te grijpen.
Zo wordt er al jarenlang gewerkt aan vernatting van het gebied, wat soms resultaat oplevert, zoals in het Noordenveld. Helaas zie ik ook de laatste jaren steeds meer veen poelen droog vallen. Op de nattere stukken gedijt de Trosbosbes (Vaccinium corymbosum), uitstekend in het Dwingelderveld. De ‘exoot’ biedt voedsel, nestruimte en beschutting aan vogels, bloeit uitbundig in mei tot en met juli en oogt fraai met haar witte tot licht roze bloemen. De glanzende, ovale groene bladeren van de trosbosbes kleuren in de herfst dieprood. De decoratieve plant wordt veelvuldig in siertuinen aangeplant. De plant gedijt ook goed in het Fochterloërveen wat positief werkt op het daar aanwezige vogelbestand. De weelderige trosbosbes biedt schaduw voor dieren, nestgelegenheid voor vogels en veel humus voor insecten. De bessen zijn gezond en eetbaar voor mensen en worden in winkels verkocht. De trosbosbes is dan ook populair bij bessen plukkende bezoekers van het Dwingelderveld. Nu de trosbosbes het buitengewoon goed doet wordt het door Staatsbosbeheer in Dwingelderveld gezien als een schadelijke exoot die andere flora verdringt. “de aanwezigheid van de trosbosbes heeft uiteindelijk effect op het leefgebied van planten en dieren die hier thuishoren.”, aldus een informatiebord van Staatsbosbeheer in Dwingelderveld. Het informatiebord vervolgd: “De trosbosbes is een bedreiging voor de Nature- 2000 gebieden vochtige heide en hoogveen”. Gezien de vele voordelen zou ik de trosbosbes toch met enige liefde behandelen en niet in een nieuwe schoonmaakwoede te grootschalig elimineren.
Het zou ook prettig zijn, naast meer aandacht voor bijvoorbeeld het belang van bossen voor het klimaat, milieu, water vasthouden, rijke fauna en flora, bestrijding milieuvervuiling ook oog te hebben voor de klimaatverandering die al miljoenen jaren plaatsvinden en stukken natuur wat meer hun eigen gang te laten gaan waar ook de trosbosbes thuishoort. Hierin
past niet het denken in allerlei kunstgrepen, ontbossing en onderscheid inheems- exoot.
Ronald Wilfred Jansen, Hoogeveen
