Opinie nota beleid snippergroen

Nu gemeenten in de rode cijfers zitten zoeken ze de randen op om hun saldo op te plussen. Ook de gemeente Hoogeveen wil snippergroen verkopen. Volgens de gemeente Hoogeveen is en zal er altijd veel aandacht blijven voor het openbaar groen. Toch is wel duidelijk dat het openbare groen en lange tuinen van woningen uit de jaren 1960-1970 achter ons liggen. Recente wijken als Schuttevaer zijn volgebouwd zonder veel openbaar groen. Ook wat als structuurgroen geldt moet het soms ontgelden zoals het opdoeken van kinderspeelplaatsen.

Hoogeveen heeft  veel groen buiten de stadsrand, maar in de bebouwde kom wordt het voller. Blijkbaar schiet het toezicht te kort. Eigenaardig is dat na verjaring openbare grond bij gebruik door particulieren, al dan niet met kwade opzet, toevalt aan die particulieren. Dat geldt dan niet alleen voor snippergroen, maar dus ook voor ander groen van Hoogeveen. Maar waar houdt het op ? Jaren later ontstaat bij gebrekkig toezicht weer hetzelfde probleem.

Verder blijkt dat er geen geld beschikbaar wordt gesteld om al het openbare groen goed te onderhouden. Daarom kiest de gemeente Hoogeveen voor grondverkoop. Dat levert geld op en bespaart kosten van onderhoud en toezicht voor zover dat nog wordt uitgeoefend. Bovendien wil de gemeente geen administratiekosten bij verhuur of bruikleen van grond.

Het openbare groen dat wordt weggegeven kan worden volgebouwd en er ontstaat minder ruimte voor beplanting, waterafvoer, hondenuitlaat, trottoirs etc. Bij bruikleen en huur is men in tegenstelling tot bij koop erg strak gebonden aan een bestemmingsplan. Verkocht grond dat met hoge beplanting wordt beplant schaadt de verkeersveiligheid en verhoogt mogelijk de sociale onveiligheid. De gemeente kan dat niet tegenhouden, want bebouwing wijzigt in de loop der jaar en grond kan worden doorverkocht. Ook bestaat het risico dat openbare parkeergelegenheid nu privéparkeergelegenheid wordt. Openbaar groen is er bovendien voor iedereen. Wie meer geld heeft koopt meer, wat rechtsongelijkheid in de hand werkt. Rechtsongelijkheid ontstaat er ook doordat de brutale zich openbaar grond kan toe eigenen door slecht toezicht, terwijl de fatsoenlijke die zich aan de regels houdt de klos is. Het lijkt me dat bij koop van een huis de makelaar duidelijk moet maken waar de grenzen liggen. Snippergroen beleid kan ook leiden tot burenruzies als een van de buren gaat protesteren.
De gemeente moet kosten worden om uit te zoeken of er kabels e.d. in de grond lopen.
Als kabels moeten worden uitgebreid moet met particuliere eigenaren worden onderhandeld. Verkoop van snippergroen kan leiden tot rommeligheid (elke tuinrand krijgt zo zijn eigen gezicht in plaats van uniforme rand van bv. lage struiken): de gemeente verliest de regie..

De koper moet bovendien rekening houden met overdrachtsbelasting, kosten van de notariële akte, het kadastrale recht en kosten van bodemonderzoek, want dat doet de gemeente niet. Ook lijkt me het verstandig dat de koper de kleine lettertjes van de overeenkomst goed leest. Op korte termijn levert het de gemeente extra geld op, op langere termijn is er meer verlies. Wie gaat er zijn zilver verkopen aan een dief, omdat men verwacht dat dit gestolen gaat worden.? Het lijkt me zinvoller om in te zetten op handhaving. Ga mild om met mensen die door ondeugdelijke voorlichting van gemeente of makelaar per abuis openbaar grond gebruiken. Diegene die bewust misbruik maken van de situatie zou ik harder aanpakken. Misschien moet ook de verjaringsregeling vervallen of worden opgerekt op politiek niveau.

Ronald Wilfred Jansen, Hoogeveen