Opinie: De noten maken de muziek

Het verslag van de Rekenkamer en de notitie “Samenredzaamheid van Hoogeveen” van juni 2020 waarbij het college meende zichzelf helder in de spiegel te zien, bleek niet voldoende.De gemeente Hoogeveen verkeert nog steeds in een politieke, bestuurlijke en financiële crisis.

Na het uiteenklappen van de coalitie is uiteindelijk besloten externe hulp in te schakelen. De informateurs Johan Baltes en Sandra Korthuis hebben vlot binnen zes weken hun aanbevelingen verwoord. De zwaargewichten worden gelukkig niet belast door de trauma’s en frustraties van Hoogeveen. Het verslag heeft als blikvanger een krijtbord waarop staat “verder met een schone lei ?”. Het vraagteken wekt de indruk of men niet gerust is op een goede afloop. Wat haalbaar is wordt gekenschetst in de inleiding als “pessimistisch realistisch”.  In slotwoord staat echter  “duurzaam perspectief”. Voor mij verwarrend.

Over het algemeen wordt in Nederland gesteld dat het functioneren van het gemeentebestuur wordt bemoeilijkt door de politiek versnippering (meer partijtjes), de bezuinigingen van de Rijksoverheid en de toenemende complexiteit o.m. door meerdere taken in portefeuille doordat het Rijk veel taken heeft neergelegd bij gemeenten w.o. de jeugdzorg.  Uit het rapport blijkt dat het dagelijks gemeentebestuur in Hoogeveen hiermee niet weg komt.

Het rapport meldt zelfs  tussen neus en lippen: “wij hebben helaas moeten constateren dat wat wij hebben aangetroffen, indrukwekkend zorgwekkend is”. Het verslag ademt
een sfeer van verstoorde verhoudingen, partijpolitieke fricties en slecht begrotingsbeleid. Men vertilt zich aan dure projecten. Lange termijnplanning lukt niet. Men luistert niet.

Ik vind het jammer dat de arts pas is ingeschakeld, nadat de wonden al zijn gaan stinken.

Inmiddels is er veel schade aangericht, ook in moreel opzicht en puin ruimen kost ook geld. Enkele wethouders hebben het lekke schip verlaten. De rest roeit met de riemen die er
zijn. Het lijkt me een verstandige keuze niet op alleen volgende verkiezingen te vertrouwen.

De gemeenteraad wenst echter geen artikel 12 status. Blijkbaar wil het gemeentebestuur niet aan de ketting bij de Provincie en zelf uit wandelen gaan. De informateurs leggen zich hierbij neer. Er wordt gekozen voor een zakencollege met extern aan te trekken wethouders die geselecteerd worden op grond van hun kwaliteiten en breed worden gedragen door de raad.

De democratie wordt hierdoor niet geschaad. Ook deze wethouders zijn verantwoording verschuldigd. Positief de eisen die aan nieuwe wethouders worden gesteld, zoals een minimale opleidingsniveau en moreel kompas. Controle bij de poort om erger te voorkomen. Goed dat de burgemeester niet meer een dubbele pet zal op hebben en dus het presidium en fractievoorzitteroverleg niet meer zal vervullen. Houdt deze criteria in de toekomst aan!

In het rapport staan aanbevelingen die het nieuwe college verder moet gaan uitwerken. Bijvoorbeeld concreet dat Hoogeveen een eigen gemeentesecretaris en controller in dienst neemt. Advies betreft verder in algemene zin de werkcultuur, informatiebeheersing, ambtelijke organisatie en financieel beleid. Het verslag doet ook voorstellen hiervoor, ook langs de bekende open deuren zoals “blijf werken aan goede onderlinge relaties en verhoudingen”. Zonder zorgen ben ik niet. Vallen mensen niet terug in oude patronen ?
Wat is de afloop over de uitwerking van de middelen, zoals OZB verhoging. Hoe ontwikkelen zich de rijksbedragen ? Is het toekomstige bestuur bekwaam en correct genoeg om lange termijn planning te realiseren en de inhoud te stellen boven persoonlijke strubbelingen? Wat te doen in de raadsperiode 2022-2026 (en verder)? Wordt zakencollege het nieuwe recept ? De voorgestelde reorganisaties en cultuurverandering lijkt me een flinke werkdruk toename.

Zijn er wel voldoende garanties op een beter functionerende gemeenteraad in Hoogeveen.?
Is het aanhouden van de huidige burgemeester die veel steken heeft laten vallen wel wijs?

Ik hoop het beste. Een betere kenschets voor een onderzoekspaper is “realistisch pessimisme” Liever geen roze wolken. Men wenst ook de stem van de burger. Hierboven treft u er één aan.

Ronald Wilfred Jansen, Hoogeveen