Adieu Treant Vaarwel Bethesda, Hoogeveen huilt

Scheiden doet lijden. Of het nu om een huwelijk gaat, een vriendschap, een arbeidsrelatie, of het vertrouwen in een ziekenhuis. Het doet pijn als je beseft belazerd te zijn, bedrogen en bestolen. Vandaag neem ik afscheid van Bethesda, het ziekenhuis waar ik mij schatplichtig aan voelde na de geweldige (en gelukkig geslaagde) behandeling die mijn geliefde daar onderging toen bij haar borstkanker was vastgesteld. Een tien met een griffel. En wie mij als leerkracht heeft gekend weet dat ik niet gauw een tien uitdeelde. Er moet altijd ruimte voor verbetering blijven.

Door Frits Kappers

Vandaag neem ik afscheid van ons Bethesda dat wreed is vermoord, door leugenaars en misleiders, graaiers die kwamen en gingen, maar wel rustig en met droge ogen €250.000,00 declareerden voor een half jaartje (!) werk. Vreemdelingen, passanten, zoals matrozen in vreemde havens vroeger de schaamluis bij de lokale hoeren verzamelden, zij vernielen de ziekenhuizen en voeren de rigide agenda van de grote zorgverzekeraars uit, met als gevolg dat het aantal ziekenhuizen in dit land verder en verder gereduceerd wordt.

Met de mooist mogelijke praatjes en mantra’s wordt de bevolking gehersenspoeld. Op informatiebijeenkomsten worden succesverhalen verteld. Onlangs nog in de Magneet in Hoogeveen. Er wordt volgens de artsen Kleingeld en Huvers in Bethesda meer gedaan dan ooit tevoren. Ze deden hun best, ere wie ere toekomt, om de aanwezige 15(!) betrokken Hoogeveners te overtuigen. Ze deden zo hun best om de blijde boodschap te verkondigen dat CFO JP van Beers (ook zo’n passant) vergat om te zeggen dat Treant extra geld nodig heeft uit het transitiefonds, anders valt het om. Personeel loopt weg, patiënten lopen weg en Treant redt het niet zonder extra geld.

Maar het meest kwalijke is dat men dondersgoed wist dat de huisartsenpost zou gaan sluiten om 23:00 uur. En dat men dat verzweeg. Dat Treant niet transparant is en een eigen waarheid loopt te verkondigen weten we in Hoogeveen al jaren. Maar dat men zo laf is dat men dit verzwegen heeft… het doet mij denken aan een specialist die tegen een terminale patiënt zegt dat er nog wel hoop bestaat, omdat de moed om de waarheid te vertellen ontbreekt.

Naar zo’n ziekenhuis zal ik niet gaan. Mijn vertrouwen is te vaak beschadigd door de bazen en de collaborateurs. We zijn te vaak belogen met betrekking tot IC, verloskunde en wat al niet meer. Wat zal mij worden voorgelogen als ik mijn gezondheid en daarmee mijn leven moet toevertrouwen? Onlangs moest ik voor een behandeling van (overigens geen levensbedreigende vorm van) huidkanker naar een dermatoloog. Het stelde mij voor de vraag die bij iedere huwelijkscrisis beantwoordt moet worden: heb ik nog vertrouwen in de goede bedoelingen van de ander?

Ik heb die vraag in dit geval beantwoord met NEE. En daarom zeg ik nu Adieu Treant, Vaarwel Bethesda. Ik wil behandeld worden in een ziekenhuis waar ik geen twijfels bij hoef te hebben.

Meer op:    Kantlijn