Come back van Kwiek
Afgelopen zaterdag mochten de handbaldames van kwiek aantreden tegen HVZ-Vivendi uit Oosterhesselen. Een inmiddels bekende ploeg omdat we ze ook tegen waren gekomen op het kersttoernooi in Dalfsen.
Vorige keer hadden we in een zeer spannende pot na 10-10 in de rust nipt gewonnen van ze en in Dalfsen bleek Vivendi ook over spirit te bezitten, we waren gewaarschuwd.
Dat we dus aan de bak moesten was duidelijk. Met 2 wissels traden we aan en ondanks dat de focus best goed was stonden we na een mum van tijd toch met 4-1 en vervolgens met 7-1 achter. Hier en daar wat pechmomenten van ballen die tegen de paal belanden waren er mede debet aan.
De meiden raakte echter niet in paniek en vochten zich langzaam terug in de wedstrijd. Een mooie strijd ontspon zich in de oude sporthal in Oosterhesselen. Puntje voor puntje slopen de Hoogeveense dames terug en knabbelde wat van de achterstand weg. Na 30 minuten klonk bij 11-10 voor Vivendi het rustsignaal.
Het kon dus best dames, jullie vechten je goed terug en nu erop en erover oké? Een peptalk waar een ieder zich in kon vinden en bij Kwiek was er eigenlijk niemand die eraan twijfelde. Het begin van de tweede helft werd een bijna afspiegeling van de eerste helft. Kleine foutjes in de aanval, het net niet zuiver afmaken van de kansen en wederom die achterstand oplopen. De achterstand liep op naar 5 punten. Inmiddels viel Brenda met een gekneusde duim uit en werd de spoeling op de bank dunner en dunner. De zaal was droog en warm en de koppies van de Kwiekers werden roder en roder. Ze vochten wat ze waard waren en klommen weer richting de drie treffers achterstand maar dat was het maximaal haalbare bleek vandaag. Vorige keer wist Kwiek te winnen met 22-19 nu verloren ze met 23-20. Een mooie afspiegeling van de krachtsverschillen in deze competitie tussen deze twee ploegen.
Het net niet winnen van deze wedstrijd betekend wel een vijf punten achterstand op de felbegeerde zesde plek in de stand maar vooral trots overheerst in Hoogeveen. Licht teleurgesteld maar vooral trots op de getoonde vechtlust waren de dames en vooral coach Stege.
Stege: ze hebben gevochten als leeuwinnen. 60 minuten lang vol ervoor gegaan. Dat het dan net niet lukt en het geluk niet aan je zijde is daar baal je best van maar wat ben ik trots op wat de dames vandaag hebben laten zien. Als team gevochten, voor elkaar en voor zichzelf.
