Kantlijn: Daahaag Treant

Oudejaarsdag 2018, ik neem afscheid van een voor mijn geliefde en mij persoonlijk prachtig jaar, dat slechts door één ding werd verpest. De sluiting van de afdelingen kindergeneeskunde en verloskunde in ziekenhuis Bethesda is de vogelpoep op de deksel van de kist waarin 2018 de geschiedenis ingaat. Het actiecomité waarvan ik sinds 2012 het boegbeeld (volgens RTV Drenthe) mocht zijn, heeft de strijd definitief gestaakt, maar dat wil niet zeggen dat ik de ontwikkelingen rond Bethesda niet op de voet zal blijven volgen en daar via Uitkijkpunt Bethesda melding van zal blijven maken.

Door Democranarch

Het einde van het comité heeft zo zijn voordelen. Ik kan nu weer zonder overleg mijn gal spugen over het verwerpelijke zorgsysteem en de wijze waarop de Treant Zorggroep daar gestalte aan geeft. Na zes jaar op de rem getrapt te hebben, schreeuwt mijn geest om een grondige reiniging van het hok met onuitgesproken gedachten en gevoelens. Hou u dus maar vast.
Bij de aanbieding van de 15.000 handtekeningen onder mijn petitie zei toenmalig RvB voorzitter Kees Donkervoort “Respect.” En op vragen van RTV Drenthe over ons bericht dat we stoppen zei de woordvoerder van Treant, het opnieuw. Treant heeft “respect” voor ons besluit. De zorggroep etaleert haar schijnheiligheid schaamteloos.
Hoezo ‘respect’? Als men eerlijk is dan laat men David Post aan het woord, die ons oproerkraaiers noemde, ons zelfs schuldig verklaarde aan een mogelijke ondergang van het ziekenhuis. Of Marcel Kuin, die in Cassata zei “Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig.” Hij besefte toen nog niet dat zijn stafvoorzitter (Post) zijn grootste vijand was. Lees mijn samenvatting van de rechtszaak over het ontslag van Guus Bruins er maar op na.
Vanaf het moment dat voormalig huisarts en toezichthouder bij Bethesda, Klaas Reenders, in de Hoogeveensche Courant als actievoerder uit de kast kwam, heeft David Post zich als slippendrager van de medische staf in Emmen gedragen. Hij schreef in een ingezonden reactie op de brief van Reenders dat diens houding onbegrijpelijk was en sprak van “onze vestiging in Emmen”.

Tijdens de vele gesprekken die wij (toen nog wel) met de Raad van Bestuur voerden, zat hij er verveeld en met chagrijnig gezicht bij. Het was overduidelijk dat wij de luizen in zijn pels waren. Grootspraak (binnen twee jaar staat Bethesda in de top10 van het AD) en leugens (Bethesda zal verloskunde nooit opgeven) in de Hoogeveensche Courant waren de wapens waarmee hij ons bestreed. In een van die aanvallen sprak hij over huilende zusters aan zijn bureau. Volgens hem hadden wij hun vakbekwaamheid in twijfel getrokken. De werkelijkheid is dat de IC-verpleegkundigen door Post en intensivist Passier werden verdacht van lekken naar het actiecomité en onder enorme druk werden gezet op zoek naar het (nooit gevonden) lek. De frustratie daarover was ongetwijfeld groot, want in een van de gesprekken met ons kwalificeerde hij onze bronnen als “verzuurde zusters, die hun zin niet krijgen”.

Een andere vijand van Kuin en Bruins bleek de Raad van Toezicht te zijn. In het vonnis van het Scheidsgerecht Gezondheidszorg inzake het ontslag van Guus Bruins valt te lezen dat in het remuneratiegesprek (soort van functionerings-/beoordelingsgesprek) de RvT het functioneren van Bruins als zeer positief beoordeelde. Letterlijk meldt het vonnis dat Bruins geen enkele aanleiding had om voor ontslag te vrezen.
Maar toen Post (namens de medische staf) een dolk in de rug van de Raad van Bestuur stak sloeg de RvT als een blad aan een boom om en sprak zelfs voor zijn beurt via de media over het ontslag van Bruins en het (vrijwillige) vertrek van Kuin (die de bui wel had zien aankomen en naar Sneek verkaste). Niet lang daarna vertrok RvT-voorzitter Bas Eenhoorn, met als enige verklaring een verschil van inzicht met waarnemend voorzitter Carla van de Wiel. In het vonnis van het Scheidsgerecht krijgt (de Raad van Toezicht van) Treant over deze gang van zaken “een ernstig verwijt van slecht werkgeverschap“. In plaats van daar de consequenties uit te trekken en voltallig af te treden liet men, bij monde van waarnemend voorzitter Coba Anninga, weten “te leren” van dit vonnis.
Ik haal dit hier zo uitvoerig aan omdat op Uitkijkpunt Bethesda van Emmer zijde verwijten worden gemaakt, dat wij Treant in een kwaad daglicht zetten en dat het vooral daarom lastig is om nieuwe specialisten aan te trekken. Van enige zelfreflectie hebben die criticasters klaarblijkelijk geen last, want wie wil er nou werken voor een zo prominent als slecht werkgever afgeschilderde organisatie? De Raad van Toezicht, die in mijn beleving uit beroepstoezichthouders bestaat, voor wie het traktement en het eigen cv belangrijker zijn dan de organisatie waarop men toezicht moet houden heeft het oor gewillig aan de medische staf geschonken en is daarmee verantwoordelijk voor de fiasco’s in Stadskanaal en Hoogeveen.
Het verweer van Treant tegen ons toetsingsverzoek bij het Scheidsgerecht beperkte zich tot onze ontvankelijkheid. Wij moesten niet denken dat wij een volwaardige gesprekspartner van de Raad van Bestuur waren geweest. Zelfs de Gemeenteraad zou dit gehoord hebben, als zij de moed had gehad om een toetsingsverzoek te doen. Treant beschouwt de bevolking van Hoogeveen niet als belanghebbend genoeg om een dergelijk verzoek te doen.
Ik zal nooit oproepen om Treant te boycotten, de keuze voor een zorgverlener is ieders persoonlijke vrijheid waar ik mij niet in ga mengen. Iets wat alle zorgverzekeraars ook zouden moeten doen, maar helaas… met goedkope budgetpolissen (altijd nog duurder dan het hele pakket bij DSW) lokt men de mensen toch uit die keuzevrijheid weg.
Zo. Dat lucht op. Iedereen die ons heeft gesteund in de afgelopen zes jaar wil ik daarvoor hartelijk danken. Ik wens u allen een goed en bovenal gezond 2019 toe.