Kantlijn: overpeinzing in de kersttijd
Ook ik ontkom er niet aan. De kersttijd is de tijd voor overpeinzingen. Dagelijks peins ik heel wat af. Ik ervaar dat niet als een last, dus u hoeft u niet te haasten om mij morele steun te bieden. Het is verrijkend om te doen. Mits niet begrensd door wat voor vooringenomen standpunten dan ook.
16 december was het koopzondag in Hoogeveen en hoewel ik de 24/7 economie verfoei vind ik niet dat ik dat een ander mag verhinderen om op zondag boodschappen te kunnen doen. In veel christelijke kringen denkt men daar anders over. In een verhaal dat zich niet op enig historisch bewijs kan beroepen wordt gezegd dat de 7e dag een rustdag is. Prima. Heb ik niets tegen. Ik rust heel graag. Maar het gaat mij te ver om dit anderen te gaan opleggen. Wat is het verschil tussen een kledingverbod en het zondagse winkelverbod? Wie dat kan uitleggen verdient de titel Rechtprater van het jaar.
Ik ga met deze overpeinzing op tenen staan. Lange en gevoelige tenen. Dat realiseer ik mij, maar waarom zou een atheïst (die overigens niet per se zonder een geloofsovertuiging in het leven staat, al is het dan geen religieuze geloofsovertuiging) op zondag geen boodschappen mogen doen en moet de atheïst zich verdedigen tegen (voor)oordelen als, je hebt zes dagen tijd voor je boodschappen, daar heb je die zevende dag niet voor nodig. Wordt de christen daar gelukkiger van? Komt het eeuwige leven daardoor dichterbij voor de christen? Vanwaar die dwang?
Toen ik een reis door Pakistan maakte heb ik in bewoonde gebieden respect getoond voor de daar geldende zeden door niet in korte broek rond te gaan lopen. Had ik vergelijkbaar gedrag vertoond als veel moslims in Europa dan had ik gewoon in mijn korte broek moeten blijven lopen. Volledig gezichtsbedekkende kleding is in onze cultuur (mild uitgedrukt) niet wenselijk. Maar met een beroep op met vergelijkbare (christelijke) geschriften wordt het in bepaalde kringen wel voorgeschreven.
Ik stoor mij aan religieuze dwang, zo gauw die mij beperkt. Als iemand er voor kiest om met inachtneming van religieuze voorschriften te leven prima. Zolang het mij niet belemmert heb ik er geen enkel bezwaar tegen. Ik stoor mij er niet aan omdat ik respect heb voor een oprechte levensovertuiging, ook al begrijp ik die voor geen meter. Waarom is het dan nodig dat de koopzondag pas om één uur begint? Omdat de kerkbezoekers er dan niet mee geconfronteerd worden. Komt door die confrontatie het eeuwig leven in gevaar? Is men bang verleid te worden? Twijfelt men aan de eigen standvastigheid? Vanwaar die dwang, gebaseerd op geschriften zonder enig historisch bewijs?
In mijn jeugd was het heel bijzonder dat in Winterswijk een predikant een homo-gespreksgroep startte. Het werd hem door velen ernstig kwalijk genomen dat hij weigerde om homoseksualiteit te veroordelen, omdat er in die oude geschriften staat dat het de Heer een gruwel is.
Hoe kan iemand zich er op beroepen dat de Heer een god van de Liefde is en tegelijk een ander mens om zijn of haar anders zijn veroordelen, discrimineren en doden? Wat is het verschil tussen het christendom en de islam hierin, in aanmerking genomen dat de profeet van de islam zes eeuwen later de ‘uiteindelijke openbaring’ van God heeft ontvangen? En als je beseft dat in Amerika christelijke gemeentes die homoseksualiteit net zo erg vinden als moord?
Psychiater Tjeerd Jongsma zei ooit in een seminar: “Kijk uit voor de nederigen want zij zijn vaak het arrogantst.”
Ik wens u prettige kerstdagen en een voorspoedige jaarwisseling toe.
